E1 wandelroute loopt door zeven landen en is 8500km lang/kort. De omtrek van de aarde is 40.000km en de E1 is bijna 1/5 deel daarvan. Mmmm, dat is best wel lang.... maar wel een mooie uitdaging.

Totaal 412 38km en gelift naar Kautokeino

6 uur had ik in m'n hoofd maar 8:00 werd ik wakker. Snel inpakken, er staat een stevige tocht voor de voeg.
Had er zin in en voelde me goed.

Er mooi pad, zelfs nog een klein stukje sneeuw welke compleet ingeklonken is.

Tot......

Zucht. Geen brug geen stenen, hoe kom ik nou aan de overkant?
Heb mijn wandelstok in het water gestoken en daarop kan ik aflezen hoe diep het ongeveer is.
1,20 meter, dat is net boven mij middel. Dan moet alles in m'n tas en de tas boven m'n hoofd houden. En dan er nog voor zorgen dat je in evenwicht blijft want het stoomt hard.
Heb mijn broek uitgedaan.... even voelen..... hahaaaaahaaa dat is koudddddd!!!
Ben me gek ook, alle kleren weer aangedaan en ben stroom opwaarts gaan lopen.
Nergens, maar dan ook nergens komt er een verbreding zodat de stroom eruit gaat. Nergens is het smal genoeg om erover heen te springen.
Er zit niets anders op dan terug te steken naar de weg.
Vele uren later kom ik dan op de eindeloze asfalt weg en ik besluit om te steken.

Na een paar honderd meter asfalt lopen stopt er opeens een auto. Of ik mee wil rijden? Nou, daar zeg ik geen nee tegen, het was immers 20km om steken.
In het Samisch en Noors gingen ze praten maar ik maakte er echt geen chocola van. Heb mij iPhone laten zien met de kaart waar ik er graag uit wil.

Een heel oud vrouwtje in klederdracht zat op de passagier stoel en stelde allemaal vragen. De vrouwelijke bestuurde vertaalde het in heel gebrekkig engels, maar als ik antwoord gaf snapte ze niet wat ik zij. Ik ben maar met één woord gaat praten, dat hielp een stuk om elkaar beter te begrijpen.
Hele lieve mensen zijn de Samisch en zijn heel betrokken en geïnteresseerd in deze e1 trail. Ze vertellen graag over hun rendieren.
Bij hun rendierboerderij in aanbouw werd ik afgezet. De aanlooproute naar de E1 was nog 5km waar een hut zou moeten staan.

En dan kom je daar en zit er een codeslot op de deur. Het zou toch echt een DTN hut moeten zijn?

Op een gegeven moment zag ik een bord dat de hut te reserveren is in Kautokeino! Of even bellen? Ik heb al twee dagen 0,0 ontvangst. Ja, laat ik even terug lopen om hem te reserveren!!! Het is maar 44km.

Ik loop maar verder dan kan ik de hangmat opzetten zodra ik een mooie plek vind.

Om bij de bergen te komen zag ik al dat er een flink moeras tussen ligt. En ja hoor, na een paar kilometer soppen komt er een brede rivier.


We gaan er maar bij zitten om te dubben wat wijsheid is.
Alleen lopen is fijn en rustig. Je kan je eigen tempo en pauzes beslissen, maar bij dit soort situaties zou het fijn zijn om samen te overleggen wat de beste mannier is om zulke rivieren over te steken.
Denk dat ik twee uurtjes heb zitten kijken naar het stomende water, vogels die alarm slaan omdat ik te dicht bij het nest was, regendruppels kijken die uit de lucht komen vallen......

18:00 besluit ik terug te keren naar de weg.
Op de terugweg kom ik één van de Duitse jongens tegen. Hij is ook gaan omsteken. De andere jongen heeft doorgezet maar hij weet niet of het goed gegaan is. Heb hem gewaarschuwd dat de volgende rivier 20x zo breed is.

Bij de weg rijden geen auto's meer. Dat word lopen en zodra er een mooie hangplek zou komen dan zal ik daar overnachten.

Na 10km asfalt lopen komt er opeens een busje en hij stopt. Waar wil je heen? Naar een hotel in Kautokeino!
Hij kon goed engels en dat was fijn.
De drukste hike periode is eind augustus. Er zijn dan geen muggen en het water staat laag. Deze zomer is koud maar de winter was gewoon gaf hij aan. De gemiddelde temperatuur voor een winter is -40.

20:00 uur zette hij me voor de voordeur van het hotel af.
21:00 uur ben ik bij een tankstation wat gaan eten.
0:00 uur ben ik neer geploft op bed.
38km gelopen en 45 km gelift.
Zere schouders, verkrampte voeten, wat wil je nog meer? Lekker slapen!

  • © 2024 GosHikes | Created by GoSys.nl